Emilie Mayer – Bladmuziek

Emilie Mayer (1812-1883) was één van de productiefste en meest veelzijdige vrouwelijke componisten van de 19e eeuw. Haar omvangrijke oeuvre omvat meerdere symfonieën, ouvertures en ook een Furore verschenen. Ontdek hier de muziek van Emilie Mayer met de bladmuziek uit onze shop en lees meer over haar leven en werk:

Een korte biografie

Emilie Mayer werd in 1812 in Friedland (Mecklenburg-Vorpommern) geboren als dochter van de lokale apotheker. Ze leidde in eerste instantie een typisch welgesteld burgerlijk bestaan: ze kreeg muzieklessen bij de kerkmuzikant van het stadje en bekommerde zich – nadat haar andere broers en zussen één voor één het huis verlieten om zelf een gezin te stichten – verder om haar vader die weduwnaar was. In 1840 pleegde haar vader totaal onverwacht zelfmoord. Deze noodlottige gebeurtenis maakte een einde aan haar beschermde, maar ook benauwende leven. Het gaf haar echter ook de mogelijkheid zelf richting te geven aan haar toekomst.

Van Stettin tot Berlijn

De erfenis van haar vader zorgde ervoor dat Emilie financieel zelfstandig werd. Ze trok naar Stettin, waar ook haar oudste broer woonde. Daar werd het verbazingwekkend veelzijdige muzikale leven in grote mate beïnvloed door de componist Carl Loewe. Hij werd de nieuwe leraar van de ondertussen bijna dertigjarige Emilie Meyer, die zich voorgenomen had een leven als zelfstandige componist op te bouwen. In een ware creatieve razernij maakte zij zichzelf in hoog tempo verschillende genres eigen en haar eerste twee symfonieën (Sinfonie Nr. 1 van Emilie Mayer en Sinfonie Nr. 2 van Emilie Mayer) werden met succes uitgevoerd in Stettin. Daarmee kwam er ook een einde aan haar studie bij Carl Loewe. Op advies van Loewe trok Emilie verder naar Berlijn, waar ze onder andere lessen volgde bij Beethoven-vereerder Adolf Bernhard Marx.

Emilie Mayer, die nooit trouwde, werd een invloedrijke figuur binnen het Berlijnse muziekleven: Tijdens jaarlijkse concerten presenteerde zij haar nieuwste werken en bouwde zij een breed netwerk binnen zowel de muziekwereld als de hoge adel op. Zij was zeer actief bezig met de promotie van haar werk om ervoor te zorgen dat dit zowel gedrukt als uitgevoerd zou worden. Zij ondernam verschillende concertreizen naar onder meer Wenen, München, Köln en Brussel. Ze overleed in 1883 in Berlijn.

Vrouwelijke componisten vanuit mannelijk perspectief

Componerende vrouwen waren in de 19e eeuw een absolute uitzondering. De hoofdpersonages binnen het door mannen gedomineerde muziekleven ontzegden vrouwen doorgaans muzikaal talent. Ook het volgende citaat uit de “Rheinischen Musik-Zeitung für Kunstfreunde und Künstler” van 5 april 1851 getuigt van dergelijke clichés.

“Wie haar persoonlijk kent weet dat ijdelheid, overdrijving en verwante motieven bij haar uit den boze zijn: je zou een totaal verkeerde voorstelling van haar hebben wanneer je denkt dat zij vergelijkbaar is met andere vrouwen die de natuurlijke grenzen van het vrouwelijke talent overstijgen. Ze is stil, bescheiden, uiterst vrouwelijk en haalt opperste voldoening uit haar muzikale werkzaamheden die voor alle geluk in haar leven verantwoordelijk lijken te zijn. [...]

Zij beperkt zich niet tot het schrijven van liederen en vergelijkbaar licht repertoire. Ze schrijft symfonieën en strijkkwartetten en toont daarin een voor een vrouw hoogst ongebruikelijke technische vaardigheid. Echte vindingrijkheid kan haar echter niet toegedicht worden: de richting die zij opgaat heeft veel meer gemeenschappelijk met die van Haydn en Mozart dan met die van Beethoven.”

Vrouwelijke componisten uit de 19e eeuw bij Stretta:

• Clara Schumann – Bladmuziek
• Louise Farrenc – Bladmuziek
• Fanny Hensel – Bladmuziek