Bladmuziek van Franzpeter Goebels

Franzpeter Goebels was een Duitse pianist, klavecinist en universitair docent.

Franzpeter Goebels was de zoon van een organist in parochiedienst en een leerling van Karl Hermann Pillney en Raoul von Koczalski. Naast pianolessen studeerde hij muziekwetenschap, Romaanse studies en filosofie. Voordat hij in 1942 werd opgeroepen voor de militaire dienstplicht, was hij vanaf 1940 solopianist bij het Duitse radiostation.

Vanaf 1947 doceerde Goebels piano aan het Robert Schumann Conservatorium in Düsseldorf, waar hij ook directeur was van de Studio voor Nieuwe Muziek. In 1958 werd hij benoemd tot hoogleraar piano en klavecimbel aan de Nordwestdeutsche Musikakademie Detmold. Daar gaf hij les tot zijn pensionering in 1982 en leidde hij tot 1972 het Seminar voor Muziekonderwijs en de Studio voor Nieuwe Muziek.

Goebels ontving in 1964 de Ruhrprijs voor Kunst en Wetenschap. Naast zijn pianistische en pedagogische activiteiten is hij ook opgetreden als auteur, arrangeur en redacteur van muziekwerken.

Franzpeter Goebels was sinds 1951 getrouwd en had twee kinderen, waaronder de pianist Friedwart Goebels, die lesgeeft aan de Faculteit Muziektherapie van de particuliere SRH Hochschule Heidelberg.