Bladmuziek van Guillaume Lekeu

Guillaume Lekeu was een Belgisch componist. Al in zijn eerste composities kan men een duidelijk persoonlijke stijl herkennen. In 1887 besloot hij nooit van zijn leven ’muziekjes’ te schrijven, met de woorden: "bien plus, ce sera bizarre, détraqué, horrible, tout ce qu’on voudra; mais du moins se sera original". (meer zelfs, het zal bizar zijn, ontwricht, walgelijk en al wat men wil, maar het zal tenminste origineel zijn).

Lekeu nam Beethoven als voorbeeld voor de compositie van strijkkwartetten : "il y avait autre chose à tirer du quatuor qu’une oeuvre parfaite et régulière à la Mozart ou à la Haydn" (er was meer uit een kwartet te halen dan perfecte en regelmatige werken op zijn Mozarts of op zijn Haydns). Uit Bayreuth nam Lekeu de unendliche Melodie van Wagner mee. Zelf noemde hij deze stijl "des mélodies de telle longeur qu’un seul exposé suffise à parfaire un morceau de musique" (melodieën van een dusdanige lengte dat enkel de expositie volstaat om een werk te voltooien). Toch is hij het meest beïnvloed door Franck.