Poème du Feu

Majoor Albert Fasce, hoofd van de muziekafdeling van het Franse leger, schreef het volgende over Poème du Feu: De “Ode aan het Vuur” van Ida Gotkovski is waarschijnlijk één van de meest succesvolle originele compositiies voor harmonieorkest van de laatste jaren. Dit werk heb ik met verschillende orkesten gedirigeerd, met name in Budapest. Het is opvallend dat alle uitvoeringen met ongewone geestdrift worden onthaald. Op zich is het al zeldzaam dat een eigentijds stuk zowel bij musici als bij publiek een enthuosiaste reactie teweegbrengt: dit is opmerkelijk. Deze “Ode aan het Vuur” is een werk voor blaasinstrumenten. Technisch is het niet bijzonder moeilijk, maar de aard van het stuk vraagt om een exacte voorbereiding en uitvoering, met een zekere uitbundigheid. Het eerste belangrijke thema bevat eigenlijk de sleutel tot de ritmische “ genese” van het stuk. Het eerste deel moet strikt in de maat worden uitgevoerd, met nadrukkelijke accenten en articulaties. De fortissimi en vertragingen mogen echter niet worden overdreven. Een zeker inzicht is nodig bij het juist interpreteren van de zestienden die op twee manieren moeten worden beschouwd: ritmisch voor hetgeen voortvloeit uit de ritmische genesis; melodieuser voor de overgangen. Het ritmische karakter van de zestienden wordt eitgenlijk pas goed duidelijk wanneer men de vier zestienden uit de finale bekijkt. Deze vier zestienden per maat dienen zeer ritmisch te worden uitgevoerd. Voor het eerst komen ze voor: 1: in de tweede maat van het eerste deel 2: in een driekwartsmaat voor A voor het tweede deel 3: in de maat G, in vierkwartsmaat, voor het derde deel Deze zestienden moeten ook ritmisch worden gespeeld; in de laatste drie maten voor A moet dit echter iets worden getemperd. Dit alles is van groot belang, omdat anders de uitvoering in tegenspraak zou zijn met geest en het ritmische karakter van de compositie. Dit mooie stuk geeft trouwens duidelijk de indruk zich te lenen voor een omwerking tot balletmuziek. In mijn hoedanigheid van Hoofd van de Luchtmacht muziek in Frankrij k, zou ik mijn grote erkentelijkheid aan Ida Gotkowsky willen uitspreken voor haar bijdrage aan de opbouw van een specifiek harmonieorkest repertoire. Deze bijzondere, doch veelal miskende orkestvorm, heeft ongekende rijkommen. De “Ode aan het Vuur” is nu onderdeel van het vaste repertoire van de muziek van de Franse Luchtmacht.