La Belle Hélène

Offenbach (1819-1880), Duitser van geboorte, verhuisde als jongeman naar Parijs, waar hij een groot deel van zijn leven verbleef. Hij werd vooral beroemd als componist van talrijke operettes en een beroemde opera: Les Contes d’Hoffmann. Zijn operettes (of ‘musiquettes’) zijn qua libretto vaak komisch en hilarisch, ja zelfs satirisch. Hij steekt hierin de draak met het Parijse mondaine leven, met hoogwaardigheidsbekleders, met militairen, met de bombast van de Grand Opéra, enzovoort. In dat opzicht zijn Offenbachs operettes nauwelijks te vergelijken met die in Duitsland van bijvoorbeeld Franz Lehár en Johann Strauss jr. Muzikaal gezien kunnen we zijn operettes levendig,geestig, melodieus en goed in het gehoor liggend noemen.Voor La Belle Hélène putte Offenbach uit de Griekse mythologie. Het verhaal draait om Helena van Troje, maar is verplaatst naar Frankrijk, halverwege de negentiende eeuw; het is uitgewerkt tot een satire op de heersende elite.De ouverture van La Belle Hélène was (en is nog altijd) zeer succesvol. Offenbach heeft hierin een aantal aria’s en koren uit de operette samengevoegd - een voorproefje dus op wat komen gaat. Veel ouvertures die zo zijn gemaakt, missen eenheid en structuur. In dit geval is er echter sprake van een goed doordachte opbouw.