Last Flight of the Dragonfly

De lavendel ruikt nog steeds en veel insecten kavelen over de tuinvijver. De herfst is al aangebroken, maar de lucht is nog aangenaam warm. Een zilfblauwe libel trekt de aandacht met zijn schoonheid. Hun hoekige, onverwachte parcours getuigt ook van hun levensvreugde en activiteit. Het vliegt net boven de vijver, raakt bijna het wateroppervlak en stijgt dan abrupt op. Ze lijkt te houden van haar reflectie op het water. Je zou denken dat de libel de zomer veel gemist heeft. Kees Vlak beschreef deze scène zelf en voegde eraan toe: "Vanaf de rand van de tuinvijver bekijk ik alles met verbazing en denk ook aan de zomer - urenlang tot het donker wordt en ik ga slapen. Als ik de volgende ochtend wakker word en nieuwsgierig naar de vijver kijk, is alles verlaten. De libel zweeft gebogen op het water - hij is dood. De winter staat voor de deur. Kees Vlak ligt vaak in Zuid-Frankrijk en ontvangt daar keer op keer bezoek van vrienden. Het hoofdthema van zijn najaarsimpressies "De laatste vlucht van de Blauwe Draak" neemt deze relaties over. Geschikt voor de muzikale realisatie vond hij het oude Vlaamse volkslied "Kommt in die Runde, ihr Freunde mein" als basis.